Gengið til hrossa – vonir og væntingar

Stór þáttur í allri hrossarækt er vonin, vonin um gæðinginn í því ungviði sem er að vaxa úr grasi. Stundum standast væntingarnar en í öðrum tilfellum ganga þær ekki eftir, af ýmsum ástæðum. Í Melaleitisstóðinu er að finna áhugaverð tryppi sem við erum spennt fyrir, m.a. undan heimahestunum Glámi frá Hofsósi og Ágústínusi frá Melaleiti; Vatnsleysuhestunum Glampa, Andra og Lord; Árelíusi Ágústínusarsyni frá Hemlu II og Tígri frá Álfhólum, – svo eitthvað sé nefnt. Hér fyrir neðan eru myndir af nokkrum tryppum í stóðinu núna í september.

Stor del af charmen ved avl af hester er forventningerne til unghesterne: at de en dag måske bliver til „gæðingur“ hvis allt går efter planen. Nogle gange går forventningerne op i en højere enhed men i andre tilfælder ebber de ud, – af forskellige grunde. Blandt unghestene i Melaleiti er afkom efter Lord, Andri og Glampi fra Vatnsleysa; og efter hingste fra vores avl: Glámur og Ágústínus; samt Ágústínussønnen Árelíus fra Hemla II, for at nævne nogle. Her kommer nogle fotos fra nu i september, af unge hopper og vallaker i flokken. (Tak til Svava Svansdóttir for en del fotos!)

One of the largest driving forces in horsebreeding is the hope: the expectations one has to the young unbroken horses in the flock. Sometimes the expectations are fulfilled but other times the horses don’t live up to the goal, for many reasons. We like to think we have some interesting young horses in our flock, soon to be heading for training. Some are sired by stallions from our own bred, like Glámur from Hofsós and Ágústínus from Melaleiti; others by good stallions from Vatnsleysa: Glampi, Andri and Lord; and some by Árelíus from Hemla II (son of Ágústínus) and Tígur from Álfhólar. All photos taken in September.